कविता - 🌷 " रसिक-अहो-आई "
कवयित्री - तिलोत्तमा विजय लेले

पूर्वी, सांगितल्याप्रमाणे माझ्या सासूबाई म्हणजे "अहो-आई "
प्रेमळ-सात्विक-आपलेपणानं-वागणं-बोलणं जणू "प्रति-आई "

वागायला बोलायला मस्त मनमोकळ्या पण थोड्याशा लहरी 
सगळ्या आनंददायक-छान-गोष्टींची त्यांना आवड होती भारी 

नाव सासरचं सुशीला, माहेरचं वेणू, गोड गळा-स्वभाव भोळा 
सतेज-गौरवर्ण-सुंदर-गोल चेहरा कानी कुड्या-मंगळसूत्र गळा 

सुगरण इतक्या होत्या की हाताला चव उत्कृष्ट 
काहीही त्यांनी बनवलं तर उत्तम अन् स्वादिष्ट 

संगीत-विशारद होत्या सुरेख गाणी म्हणायच्या 
राम-नवमी, हनुमान-जयंतीस कीर्तन करायच्या 

थंड हवेच्या विविध ठिकाणी, फिरावयास जाणं 
आवडीनं नवेजुने नाटक-चित्रपट बघायला जाणं

अक्साला, जुहू-चौपाटीला, पवई-विहारला जाणं 
बटाटावडा, पाणीपुरी, भेळपुरी,आईस्क्रीम खाणं 

भावगीत, नाट्यसंगीत, भक्तीसंगीत ऐकणं, गाणं
आनंद देणं, आनंद घेणं, एकूण रसिकतेनं जगणं 

त्यांच्याबरोबर बद्रीनाथ-केदारनाथ-यात्रा झाली 
रामेश्वर-मदुराई-कन्याकुमारी-त्यांच्यासह सहली 

त्यांनी स्वत:च खूप जास्त सासुरवास भोगलेला 
त्यामुळेच त्यांना वाटे कुठं ठेवू-कुठं नको-सुनेला 

आवडीनं लाड करायच्या -नातवांना फिरवायच्या 
सण-वार, हौस-मौज सगळं मनापासून करायच्या 

नेसायच्या त्या जुन्या पठडीतील नऊ-वारी साडीच 
पण त्यांचा जीवन-दृष्टिकोण मात्र अत्यंत आधुनिक 

आज, गौपूजा-वसुवारस, तिथीने, त्यांचा जन्म-दिवस 
म्हणून आजचं कवन,"रसिक अहो-आईना"प्रेमे अर्पण 

🌷@तिलोत्तमा विजय लेले
🙏🕉🔆