कविता – 🌷 ” मन हिंदोळा “…
कवयित्री – तिलोत्तमा विजय लेले
तारिख – बुधवार, १३ डिसेंबर २०२३
वेळ – दुपारी, ३ वाजून १९ मि.
कधी कधी मन होई निर्झर …
खळखळ आवाज करीत, वाहे ते झरझर …
कधी मन क्षणिक लपे, पक्षांच्या पंखात …
स्वच्छंदी होऊन विहरे, उंच उंच गगनात …
कधी मन नव-वधू-सम सलज्ज, सुंदर …
तर कधी ते अलिप्त, अचल, जणू दिगंबर …
कधी मन, पांतस्थांसाठी उदार-शांत-औंदुंबर …
तर कधी-कधी स्वार्थ साधून, लोणी खाई बिलंदर …
मन कधी गोमाते-सम दानी, पवित्र, वत्सल …
कधी चिखलात रूतलेले सुरेख, सुंदर, ते कमल …
मन कधी कधी स्मित, निरागस-अल्लड-मधाळ …
तर कधी अमृत-पान करणारे, वासरू लडिवाळ …
कधी कधी मन चंचल चंचल, जणू-होई-भ्रमर …
फुला-फुलांतील मध, शोषून घेई ते भरभर …
कधी कधी मन होई, अशांत-वाचाळ-वाचाळ …
उगाच आकांड-तांडव, करीतसे ते वायफळ …
कधी कधी मन, स्थितप्रज्ञ-धीर-गंभीर …
तर कधी क्षणार्धात निसटून जाई, तोडूनी जंजीर …
कधी कधी मन वज्रा-सम कठीण-कठीण …
तर कधी अकारणच, होई ते मऊ-मखमली-मेण …
मन हिंदोळा ऊंच-च-ऊंच, न थांबे जो पळभर …
कधी असं तर कधी तसं, पर सहज न होई स्थिर …
🌷@तिलोत्तमा विजय लेले
🙏🕉️🔆
Leave a Reply