कविता -🌷 " पुनरागमनाय च ". कवयित्री - तिलोत्तमा विजय लेले
गौराई ही समृद्धीची-भाग्याची-धान्याची देवता ज्येष्ठा-गौरी-व्रताने-अखंड सौभाग्याची-पूर्तता गौरी-गणपतीचा सण पूर्ण कुटुंबास बांधणारा, रक्ताच्या नात्यांना अधिकच जवळ आणणारा,
हा सण-उत्साही-आनंदी वातावरण निर्मिणारा भक्तांचे कौटुंबीक ऋणानुबंध, दृढही करणारा घरी पाहुण्यांची वर्दळ बाळ-गोपाळांची धमाल पूर्वजांच्या स्मरणातील गप्पांची रंगतही कमाल
नाचत-गात-झिम्मा-फुगड्या-खेळतच-जागरणं सासर-माहेरच्या मंडळींनी एकत्र येऊन-जमणं गौरी-पूजनाच्या, पारंपारिक रितीभाती-पध्दती ज्येष्ठागौरी-व्रत-माध्यमातून स्त्री जपते संस्कृती
मुक्याने पाणवठ्याहून प्रतीक-पाच-खडे आणून त्यांचे गौरी म्हणून करती पूजन-अर्चन-आवाहन कुणी उभ्या गौरी आणून त्यांना सजवून पूजतात घरात गौरीची आठ-पाऊले, रांगोळीने रेखाटतात
घरी आल्यावर प्रत्येक पाऊली क्षणभर थांबतात गौरी आसनस्थ होत, गृहपदी-विराजमान होतात गौरी-पूजेत नाना-फुलां-पानांची-आरास करतात देवी-सवाष्णीं-कुमारींना शेवंतीची वेणी माळतात
फुलांचे हार-चाफा फूल, केवड्याचे पानही अर्पण गौराईच्या स्थापनेनंतर, महा-लक्ष्मीची पूजा संपन्न नानाविध पदार्थ-महानैवेद्यास-पुरणावरणाचा घाट पुरणाच्या दिव्यांनी आरती, हळदी कुंकवाचा थाट
रात्री झिम्माफुगड्या-नृत्य-भेंड्यांनी, गौर जागवतात खीर-कानवले-दहीभाताचा-नैवेद्य, गौरी-विसर्जनास विसर्जनाची-नदीकाठची-माती घरी आणण्याची प्रथा "पुनरागमनाय-च"-हीच-प्रार्थना,चरणी-टेकवूनी-माथा
Leave a Reply