कविता – 🌷 ” निसर्गाची जादू “
कवयित्री – तिलोत्तमा विजय लेले
तारिख – मंगळवार, २३ मे २०१७
कधी कधी अस्मादिकाना, उगीचच
मोरपिसा-सारखं, खूप हलकंं वाटतं …
विचारांच्या उंच-भव्य हिंदोळ्या-वर,
मनसोक्त झोके घेत घेत रमावंं वाटतं …
तसं काहीच कारण नसताना, वाटतं,
उत्स्फूर्तपणे उठून नाचावं-गात बसावं …
समुद्र-किनारी मखमली शुभ्र रेतीत,
अंगावर कोवळी उन्हं पांघरुन सुस्तीत …
मस्त अंग शेकत-लोळत-पडावं वाटतं …
सतत उसळणार्या-त्या फेसाळ-लाटांकडे,
भान हरपून, बस्स पहात राहावं एकटक …
सागराच्या अति-विशाल-अथांग देहावर,
अलगद पसरणार्या सोनेरी रवि-किरणांचं,
अगदी मनापासून, कौतुक करावं वाटतं …
नदिच्या नागमोडी, मोहक वळणांवरून,
जीव ओवाळून वाटतं, पहावं तसं जगून …
हिमालयाच्या शुभ्रं अत्युच्च-शिखरी जाऊन,
घोर-तप-साधना करावी-आसनमांडी घालून …
न चुकता-दररोज नित्य-नियमानं उगवणार्या
पूर्ण विश्व पाप-क्षालन करुन, शुद्ध करणार्या …
त्या तेजोमय सूर्याला न्याहाळावं मावळताना …
सागर-जलात उभं राहून यथार्थ अर्घ्य देताना …
मावळत्या किरणांनी निर्मित दिव्य “कँनव्हास” …
लालिमेच्या अक्षरशः लाखों रंग-छटांनी युक्त …
क्षणोक्षणी बदलत राहून, मनास करी आसक्त …
निसर्गाची जादू विस्फारित नजरेनं आकंठ पिऊन
वाटतं, हृदय-पटलावर कायमचीच ठेवावी कोरून …
🌷@तिलोत्तमा विजय लेले
🙏🕉️🔆
Leave a Reply