कविता - 🌷 " देव-तत्व " कवयित्री - तिलोत्तमा विजय लेले
देव किंवा देव-तत्व, मान्य-अथवा-अमान्य जरी केले तरी जगात जळी-स्थळी-पाषाणी देवत्व पूरेपूर आहे ज्यांच्या मनी श्रद्धा-भक्ति-अध्यात्माचा निवास आहे, प्रत्येक सजीव-प्राणी-मात्रात, देव-सर्वत्र, स्थित-आहे || १ ||
आपल्या मानण्या-न-मानण्याने काहीच बदलत नाही जो निरामय, निराकार, निर्गुण अजर-अमर-अविनाशी त्यांसी-काय-उणे-असणार-आहे या विशाल-विश्वामाजी दोन-हस्त-एक-मस्तक त्यास-प्रसन्न-करण्या पुरेसे-आहे || २ ||
त्याच्या मर्जीविना, जगभरात एक-पानही हलत नाही त्याच्या स्मितहास्ये कळी-कळीचे रुपांतर फुलात होते त्याच्या सुगंधित श्वासाने ऋतुचक्र तालबद्धतेने फिरते त्याच्या नुसत्या कटाक्षाने, सृष्टी बहरते, फळते-फुलते || ३ ||
देव, सजीवांच्या मनात-देहात-आत्म-गाभा-यात वसतो वा-यासंगे शेतातील पिकांबरोबर मनसोक्तपणे डोलतो बाळ-गोपाळांच्या निरागस हास्यातून झळकत असतो निसर्ग-देवतेच्या कणा-कणामध्ये सामावलेला असतो || ४ ||
अंत:चक्षूंनी जगाकडे पाहीलं की, सगळीकडे दिसतो प्रत्येक सत्कर्मातून, सत्कृत्यांमधून तोच साकार होतो मानवाच्या जीवनातील प्रत्येक क्षणी तो साथ करतो प्रत्येकाच्या जीवन-रथाचे सारथ्य तो तत्परतेने करतो || ५ ||
जन्मल्यापासून मृत्यूपर्यंत तो श्वास बनून साथ देतो सुख-दु:खाच्या दर प्रसंगी तो स्पंदनातून व्यक्त होतो संकटकाळी, मन-बुध्दी-शरीर यांचा-समतोल तो साधतो मानवाला "देवत्वा"चा भक्तिपूर्ण मार्ग तोच दाखवतो || ६ ||
जोपर्यंत आकाशी सूर्य-चंद्र-धृवतारा-चांदण्या आहेत, पृथ्वीवर माणसं-प्राणी-निसर्ग-जीवन जीवीत आहेत, "देव आणि देवत्व"या शाश्वत-संकल्पनेला-मरण-नाही आपल्या मानण्या-न-मानण्याने काहीच बदलत नाही || ७ ||
Leave a Reply