कविता : 🌷 ‘ उसनी हिम्मत ‘
कवयित्री : तिलोत्तमा विजय लेले
तारिख : शुक्रवार, १७ फेब्रुवारी २०२३
वेळ :. रात्री, ११ वाजून १८ मि.
सगळं काही ठीकठाक असताना
दुधात मीठ पडावं तसं काहीसं व्हावं,
अधिकाधिक सुखाच्या हव्यासामुळं,
हातचं सारं, उगाच निसटू लागावं !
दुरुन डोंगर साजिरे किती भासतात,
जवळून मात्र ओबडधोबड दिसतात …
” ज्याच्या वंशा जावे तेव्हा ते कळे !”
एरवी सदैव ‘पर दुःख शितल’ वाटते !
आला दिवस-गेला दिवस, गणती नाही
काय करावं, कसं वागावं, थांगच नाही …
बिघडत चाललेलं दिसूनही वळत नाही,
धरलं तर चावतं अन् सोडलं तर भुंकतं !
दुखरी नस कोणती ते शोधून न काढून
उपाययोजना करण्यात दिरंगाई करुन,
आजचं मरण उद्यावर ढकलून देऊन,
नक्की असं काय साध्य होऊ शकतं ?
गाढ झोपलेल्याला सुध्दा उठवता येतं
पण डोळ्यांवर खोटी-नाटी झापडं बांधून
झोपेचं सोंग वठवणा-या दिशाहीनाला,
वठणीवर आणायला सोळावं रत्नच हवं !
बिकट वाट वहिवाट नसावी हे समजूनही
हातावर हात ठेवून बसणं, स्वभावात नाही
कंबर कसून पदर बांधून पाऊल पुढे टाकून,
हीय्या करुन लढायला, उसनी हिम्मत हवी !
🌷@तिलोत्तमा विजय लेले
🙏🕉️🔆
Leave a Reply