कविता – 🌷 ” ईश्वरीय वरद-हस्त ”
कवयित्री – तिलोत्तमा विजय लेले
तारिख- २९ सप्टेंबर २०१६
गोड बातमीची हलकीशी चाहूल लागली …
काश्मीरची हनिमून-ट्रीप चांगली फळली …
परत येताना “ती”ची कळी होती खुलली …
या बातमीने दोन्ही घरी आनंद-वर्षा झाली …
सकाळी-सकाळी उठताच प्रसन्न बातमी …
जणू आनंदोत्सवाची ही तर पक्की बेगमी …
सगळं मनासारखं, तरी नको बिल्कुल गुर्मी …
उलटपक्षी अजूनी जास्त, रत व्हावें सद्कर्मी …
लाभल्या “ती”ला दोन-आई-एक स्वतःची जन्मदाती आई …
ती म्हणजे तिची ” ए-आई “अन दुसरी एक ” अहो – आई” …
त्या म्हणजे तिच्या सासुबाई …
नात्यानं जरी असल्या तिच्या सासूबाई,
तितकाच आपलेपणा अन् काळजी घेई…
सासरी तिला कधीच “सासर” नाही वाटंलं …
सर्वांकडून भरभरून प्रेम, वात्सल्याचा वर्षाव …
त्यामुळं कधी भासली नाही माहेरच्यांची उणीव …
“अहो-आईंनी” पण खूप केलं तिचं कोड-कौतुक …
अप्पांनी तर नेहमीच तिला वागविलं लेकी-समान …
दिसला तिच्या दिरात, तिला नसलेला भाऊ लहान …
नणंद थोडी अबोल, पण मनानं सरळ, साधी छान …
बाकी सारा गोतावळा जरी होता खूप मोठा …
लाभला सदैव, त्या सर्वांच्या कौतुकाचा साठा …
सगळं काही स्वप्नवत्, नव्हता आनंदाला तोटा …
तिच्या पतिराजाचा, सर्व सुखात सिंहाचा वाटा …
दुधात साखर पडावी अगदी तस्सेे झाले …
यथावकाश दोघांचे चौकोनी कुटुंब झाले …
दोन गोडसे छोकरे त्यांच्या घरट्याला लाभले …
सदा त्यांनी घरादाराला भरभरून सुखंच दिले …
“तो”व “ती” यांचा संसार छान होता चालला …
जणू ईश्वराचा वरद-हस्त होता त्यांना लाभला …
मनोमन प्रार्थना करीतसे “दृष्ट नको लागायला ” …
दोन्ही”आई”तत्पर”मीठ-मोहऱ्या”ओवाळायला …
🌷@तिलोत्तमा विजय लेले
🙏🕉️🌅
Leave a Reply