कविता -🌷 ‘ अशी सुवर्ण-संधी ‘
कवयित्री – तिलोत्तमा विजय लेले
तारिख – २२ नोव्हेंबर २०१६
मोहोजाळ घाली वेटोळे …
वेढूनी कधी बसे न कळे …
अळवा-सम जर मन असे तृप्त, …
जल-थेंबापरि राही, ते अलिप्त …
अज्ञानाची करोडों-लक्ष झापडं …
मति बंद, डोळे उघडे जरी सताडं …
अतृप्तीच सर्वं वासनांचे, असे मूळ …
दुःखी करी जीवा लावूनी भलते खूळ …
बिलगून बसे, मुंगी जशी न सोडी गूळ …
मन-अधीन भरकटे, होऊनी दिशाभूल …
बुध्दी-भ्रष्ट होऊन, चाले अति-मंद …
चुकीच्या जागी, मग शोधी आनंद …
वागणं-बोलणं-आचरण, सर्व बेबंद …
बाळगूनी फुकाचा तो उन्मत्त-दर्प …
फुत्कार मारीं अंतस्थ विषारी सर्प …
पापं करुन-सवरुन, वरुन करी शंखं …
संधी साधून हमखास मारीतसे डंखं …
जमवल्या पापांच्या अगणित राशी …
उन्मत्तपणा भरीसभर होताच राषी …
आता कितीही जरी झाली उपरती, …
परत येणे नाही, निसटून गेलेली रेती …
सरळ मार्गी जीवा, पडे अति-संभ्रम …
न कळे, काय करावे, होतसे विभ्रम …
मुजोर जीव सोकावें, बनूनी बेशरम …
सोडी पूर्ण ताळ-तंत्र, लाज व शरम …
पापं करण्याचं पण लागू शकतं व्यसन-
अंगातली हुशारी, गैर-प्रकारांनी वापरून …
करीत सुटे अत्याचार, निष्पापां सतावून-
धरबंध सोडून, मग त्यजून पवित्र-बंधन …
उपकार करणाऱ्यांवरती लादे अत्याचार …
विसरुनी भूतकाळ, मदोन्मत्त होतसे फार …
हेच असे दुष्ट-दुर्जनांचं, मुख्य लक्षण …
स्वार्थी-अंध-वासनेतच होई रममाण …
त्याच भावनेनं ग्रासून पिच्छा पुरवणं …
बहुतांशी दुःखांचं, एकमेव हेच कारण …
८४ लक्ष योनींच्या खडतर प्रवासा नंतर-
दुर्लभ हा मनुष्यजन्म, एकदा मिळाल्यावर …
विचारपूर्वक खर्च करावा, सद्-कारणांवर …
अशी सुवर्ण-संधी नाही मिळणार वरचेवर …
🌷@तिलोत्तमा विजय लेले
🙏🕉️🔆
Leave a Reply