कविता : 🌷” तोचि भार वाहे “
कवयित्री : तिलोत्तमा विजय लेले

जन्म-भोग-व-मृत्यू विधी-लिखित-जीवनाचे,
स्वामी तिन्ही जगाचा, एक तोचि भार वाहे...|| ध्रु ||

जीवन-पटावरील, सारेच सोंगट्या आपण... 
प्रत्येकाची चाल न्यारी, न त्यात मी-तू-पण
भाग्यात जे जे लिहिले, भोग ज्याचे- त्याचे...
या-ना-त्या-रूपे प्राप्त-भोगणे, पाप-दरेकाचे...|| १ ||

दुर्भाग्यवशे वनात धाडली, गर्भवती सीता...
वाल्मिकी-आश्रम जणू आधार, माहेराचा... 
पूर्ण चराचराच्या-स्वरुपात स्वतः सृष्टीकर्ता, 
कोणी नाही ज्यांना त्यांसाठी, असे विधाता...|| २ ||

अपमानित बाळ धृव, तिरीमिरीतच निघाला... 
निबीड घोर-अरण्यात, तपश्चर्येसाठी बसला... 
अति-हिंस्र श्वापदांपासून सुकुमार सुरक्षिला,
साक्षात् भगवंतांनीच भक्त-धृवबाळ रक्षिला...|| ३ ||

दुर्दैववशात पांचाली दरबारात आणली गेली... 
करुनी-नामस्मरण-धावा, ती सुरक्षित राहीली...
वस्त्र-फेडणा-या-दोन-हातांहून अनंत-हस्तांनी,
द्रौपदीला सांभाळले, लज्जित होण्या-पासूनी...|| ४ ||

ठेवूच नये अपेक्षा या जगती कोणाकडूनही, 
स्वार्थांध, उन्मत्त सगळेच आपापल्या परीनी...
परि एकच तो नियंता, डोळ्यात तेल घालूनी, 
वेळे-आधी ठामपणे उभा, थेट जन्मा-पासूनी...|| ५ ||
वेळे-आधी ठामपणे उभा, थेट जन्मा-पासूनी...🙏

🌷 तिलोत्तमा विजय लेले
🙏🕉🔆